OTHER SPORTS NEWS

Ζωντανός ‘Θρύλος’

Ο Βασίλης Κρομμύδας εξηγεί στο OTHER SPORTS NEWS για το πώς καταφέρνει να βρίσκεται στην κορυφή του τριάθλου στην Ελλάδα

Το σίγουρο είναι ότι αν κάποιος, που δεν γνωρίζει, ρωτήσει για το τρίαθλο οι περισσότεροι θα του απαντήσουν Βασίλης Κρομμύδας. Το όνομα του πλέον είναι ένα με το άθλημα καθώς ασχολείται από το 1989. Λίγο τον νοιάζει που έχει πατήσει τα δεύτερα …άντα. 


Συνεχίζει ακάθεκτος να σαρώνει το ένα Πανελλήνιο πρωτάθλημα μετά το άλλο και έτσι όπως πάει θα το κάνει για αρκετό καιρό ακόμα. Μας μίλησε για το πλούσιο παρελθόν του στο χώρο του αθλητισμού, για τα προβλήματα του αθλήματος, ενώ δεν παρέλειψε να γίνει καυστικός και με τα ΜΜΕ.


 Ο τίτλος «IRONMAN» φυσικά μόνο τυχαίος δεν είναι καθώς το 1994 είχε λάβει μέρος στο Ironman (άθλημα που παραπέμπει στο τρίαθλο, αλλά με πολύ μεγαλύτερες αποστάσεις και σε δύσκολες συνθήκες) που διεξάγεται στην Χαβάη παίρνοντας στην πρώτη θέση στην κατηγορία U25 και μάλιστα είναι κάτοχος του Παγκοσμίου ρεκόρ διαδρομής μέχρι και σήμερα! Μια απολαυστική συνέντευξη ενός πραγματικά μεγάλου αθλητή!

Κύριε Κρομμύδα είναι μεγάλη τιμή για εμάς να μιλάμε με τον «θρύλο» του ελληνικού τριάθλου ο οποίος συνεχίζει να δίνει ένα πολύ μεγάλο μέρος του εαυτού του για να συνεισφέρει σε αυτό το απαιτητικό άθλημα. Θα ξεκινήσουμε από το τέλος. Ως πότε θα συνεχίσετε να είστε αθλητής του τριάθλου σε υψηλό επίπεδο;

Κατ’ αρχήν να σας ευχαριστήσω για την τιμή που μου κάνατε να με προσκαλέσετε και να μιλήσουμε για ένα τόσο ενδιαφέρον άθλημα όπως είναι το τρίαθλο. Το θέμα αθλητισμός- αθλητής είναι συνυφασμένο με τον Βασίλη και αντίστροφα. Ο αθλητισμός είναι τρόπος ζωής και αυτό είναι που θέλω να περάσω και στα παιδιά μου, αλλά και σε όλα τα νέα παιδιά που βοηθώ αλλά και προπονώ.

Η συμμετοχή μου αυτή την στιγμή στους αγώνες είναι ένας τρόπος να δείξω στο κόσμο ότι μπορείς να κάνεις αθλητισμό σε καλό επίπεδο χωρίς να υπάρχουν οι προϋποθέσεις, χωρίς να υπάρχουν σκοπιμότητες αλλά κυρίως με απλό κίνητρο την ευχαρίστηση και την διασκέδαση ¨σαν ένα παιχνίδι τάβλι¨.

Αν και οι ώρες προπόνησης είναι πάρα πολύ περιορισμένες λόγω υποχρεώσεων, με ευχαριστεί που σε αυτή την ηλικία μπορώ να είμαι απόλυτα ανταγωνιστικός.

Έτσι απλά προχωράμε… 

Πριν μερικές εβδομάδες στεφθήκατε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά πανελλήνιος πρωταθλητής, ενώ παράλληλα έχετε κατακτήσει όλα όσα έχουν διεξαχθεί στη χώρα μας. Πόσο δύσκολο είναι για έναν αθλητή του τριάθλου να παραμένει στην κορυφή;

Να πω την αλήθεια δεν μου φαίνεται κάτι ιδιαίτερα δύσκολο για έναν και απλό λόγο. Εγώ απλά κάνω αυτό που μπορώ καλύτερα χωρίς να κοιτάζω γύρω μου. Απλά έρχεται αυτό το αποτέλεσμα.

Για παράδειγμα αν εμείς γυμναζόμαστε καθημερινά στο μπάσκετ, κάνουμε χιλιάδες σουτ κι έχουμε την τέλεια φυσική κατάσταση θα μπορούσαμε να κερδίσουμε τον μεγάλο θρύλο Νίκο Γκάλη σε ένα μονό; Δεν νομίζω!! Πολύ αμφιβάλω αν βάζαμε απλά κι ένα καλάθι. Ακριβώς αυτό συμβαίνει αυτή την στιγμή και  γι αυτό ανέφερα ότι η δυσκολία είναι καθαρά στον εαυτό μου για το αν οι υποχρεώσεις με αφήσουν να βρεθώ στην γραμμή εκκίνησης.

Αν τα καταφέρω και βρεθώ στην εκκίνηση με την απαραίτητα ελάχιστη προπόνηση, τότε το σώμα θυμάται τι πρέπει να κάνει.    

Από  το 1994 στη Χαβάη στο 2011 στην Αθήνα. Πόσο έχει αλλάξει το άθλημα; Μετά από τόσο χρόνια το βλέπετε κι εσείς με διαφορετική ματιά;

Το τρίαθλο θεωρώ ότι είναι ένα από τα σύγχρονα αθλήματα με την μεγαλύτερη βελτίωση και ανάπτυξη σε όλους τους τομείς. Από πλευράς προβολής, επιστήμης, έρευνας, επιδόσεων κοκ.

Δεν είναι τυχαίο ότι μπήκε ως άθλημα στους Ολυμπιακούς αγώνες, δεν είναι τυχαίο ότι είναι από τα αθλήματα με μια από τις μεγαλύτερες τηλεθεάσεις στους Ολυμπιακούς, δεν είναι τυχαίο ότι έχουν γίνει τόσοι πολλοί οι αγώνες Ironman σε όλο τον κόσμο, δεν είναι τυχαίο ότι ενώ πρέπει να πληρώσει κάποιος 500 ευρώ συμμετοχή για να λάβει μέρος σε έναν αγώνα Ironman δεν βρίσκει εύκολα θέση γιατί συνήθως κλίνουν οι συμμετοχές από την πρώτη εβδομάδα. 

Εκτός από ένα άκρως ανταγωνιστικό και γρήγορο άθλημα στην κατηγορία των Elite αθλητών, υπάρχει κι ένα ρεύμα στους ερασιτέχνες αθλητές που προσπαθούν να γίνονται όλο και περισσότερο καλύτεροι.

Ο λόγος είναι απλός, αν μπορέσεις να πειθαρχήσεις και να υπερβάλεις αυτόν, μετά αποκτάς εκτός από εμπιστοσύνη στις δυνάμεις σου και την γνώση για το πώς μπορείς να καταφέρεις κάτι ¨χειροπιαστά ¨  μετρώντας τους χρόνους και τις αποστάσεις και όχι πάνω σε μια θεωρητική πλατφόρμα κάποιου βιβλίου. Ε ! αυτό είναι που κάνει πια τόσο κόσμο να αναζητά αυτή την πρόκληση.     

Σας ονομάσαμε «θρύλο» στην αρχή της συζήτησης μας και όχι άδικα. Ασχολείστε με το τρίαθλο από το 1989 και ουσιαστικά είστε ο άνθρωπος που του έδωσε ώθηση στην χώρα μας. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα επίτευγμα καθώς το συγκεκριμένο άθλημα δεν ήταν και δεν είναι διαδεδομένο στην Ελλάδα…

Ξεκινώντας από τον όρο «θρύλο» να πω πως πραγματικά κολακεύομαι από την μια αλλά νοιώθω και άβολα από την άλλη. Η αλήθεια είναι πως δόξα τον θεό σαν αθλητής και προπονητής απέκτησα ίσως μεγαλύτερη αναγνωρισημότητα από το μέγεθος του συγκεκριμένου σπορ στην Ελλάδα. Αυτό βέβαια δεν είναι κάτι συγκυριακό μιας και με τις δυσκολίες που υπήρχαν στον δρόμο μου όλα αυτά τα χρόνια, αυτά τα οποία κατάφερα είναι πραγματικά αξιέπαινα.

Μερικές φορές όταν σκέφτομαι τις συνθήκες με τις οποίες ξεκινούσα κάποια προετοιμασία για κάποιον αγώνα ακόμη και τώρα απορώ πως ήρθαν αυτά τα αποτελέσματα. Οι νίκες, οι προκρίσεις στις Ολυμπιάδες, σαν προπονητής την πρόκριση της Ντενίζ Δημάκη στο Πεκίνο, είναι πράγματα που θέλουν τρομερή οργάνωση.

Σε άλλες χώρες δουλεύουν ένα επιτελείο ανθρώπων για να έρθουν παρόμοια αποτελέσματα και στην Ελλάδα έρχονται με το ταλέντο και το μεράκι ενός- δυο ανθρώπων.

Κι αυτό δεν ισχύει μόνο για το τρίαθλο, ισχύει δυστυχώς σαν κανόνας για τα περισσότερα αθλήματα.

Μια καριέρα γεμάτη διακρίσεις. Συμμετοχές σε Ολυμπιακούς Αγώνες (Σύδνεϋ 2000, Αθήνα 2004) ωστόσο την χρονιά εκείνη σταματήσατε να αγωνίζεστε, για να επιστρέψετε 6 χρόνια αργότερα όπου πήρατε την 9η θέση στο Ευρωπαϊκό Κύπελλο στο Λουτράκι. Ποιοι ήταν οι λόγοι της απόσυρσης, αλλά και της επιστροφής μετά από τόσο καιρό;

Με το πέρας των Ολυμπιακών αγώνων του 2004 ¨αναγκαστικά ¨ έπρεπε να σταματήσω για καθαρά βιοποριστικούς λόγους. Από την άλλη μιας και  δεν υπήρχαν οι συνθήκες για να μπορέσω να συνεχίσω να αγωνίζομαι αποφάσισα να γυρίσω σελίδα και να ξεκινήσω το κεφάλαιο προπονητής.

 Έτσι ανέλαβα την προετοιμασία των αθλητών της Ομοσπονδίας  του Τριάθλου. Εκείνη την εποχή τα προβλήματα ήταν πολλά και δυνατότητες να έρθουν επιτυχίες ήταν περιορισμένες. Σ’ αυτή την χρονική στιγμή όμως υπήρχαν αθλητές με μεράκι για δουλειά και πίστη σ’ αυτό που έκαναν. Έτσι σε συνδυασμό με την γνώση και την εμπειρία που είχα μπορέσαμε να έχουμε μερικά από τα καλύτερα αποτελέσματα, με αποκορύφωμα την συμμετοχή της Ντενίζ στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου.

Αρχικά εκτός από μένα και την ίδια δεν υπήρχε άνθρωπος στον πλανήτη που να πίστευε ότι θα μπορούσε να συμβεί αυτό. Ευτυχώς στο τέλος δικαιωθήκαμε.     

Το 2010 μετά την απομάκρυνση μου από το προπονητικό πόστο της ομοσπονδίας είπα, « τι στην ευχή ! ακόμη και τώρα στα 40 μπορώ να αγωνιστώ καλά, έστω και με τις ελάχιστες ώρες που διέθετα». Έτσι έβαλα ως πρωταρχικό στόχο την συμμετοχή μου στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα cross triathlon (τρίαθλο με ποδηλασία βουνού). Εκεί κατέλαβα την 14^η θέση και το επόμενο βήμα ήταν η 9^η θέση στο ευρωπαϊκό κύπελλο στο Λουτράκι. Καθόλου άσχημα… 

Απλά μου αρέσει να βρίσκω προκλήσεις ακόμη κι εκεί που δεν είναι λογικό μερικές φορές.

Τι ακολουθεί πίσω από τον Βασίλη Κρομμύδα; Υπάρχουν αντικαταστάτες που μπορούν να συνεχίσουν αυτό που εσείς ξεκινήσατε;

Αυτή την στιγμή μπορώ να πω με σιγουριά, δυστυχώς όχι. Χρειάζεται να ξεκινήσει μια προσπάθεια από την αρχή, που δυστυχώς αυτή την εποχή δεν ξέρω πως μπορεί να συμβεί αυτό με όλες αυτές τις τρικλοποδιές που βάζει η ίδια η πολιτεία στον αθλητισμό.  

Αν δε κάνουμε λάθος η Ελληνική Ομοσπονδία Τριάθλου μετράει ένα χρόνο λιγότερο ζωής από τότε που ξεκινήσατε να ασχολείστε με το άθλημα. Αλήθεια, σας έχει στηρίξει όλα αυτά τα χρόνια και με ποιο τρόπο;

Η Ελληνική Ομοσπονδία μετράει πολλά χρόνια λιγότερα από τότε που ξεκίνησα το τρίαθλο. Εγώ ξεκίνησα το 1989 και η Ελληνική ομοσπονδία ιδρύθηκε το 1996. παρά τα προβλήματα που υπήρχαν μπορώ να πω μετά βεβαιότητος ότι με στήριξε στις επιλογές μου ως αθλητή, αλλά με εμπιστεύθηκε και ως προπονητή της. 

Αυτό νομίζω πως λέει πολλά και γι’ αυτό κι εγώ έδωσα και δίνω ακόμη και τώρα τον καλύτερο εαυτό μου για να προσφέρω όσο και όπου μπορώ από διαφορετικά πόστα ανάλογα με τις κατά καιρούς ανάγκες. 

Θεωρείτε ότι τα ΜΜΕ θα μπορούσαν να αναβαθμίσουν το τρίαθλο; Έχουν κάνει κάποια κίνηση ενδιαφέροντος τα προηγούμενα χρόνια; Και για να μπούμε σε συγκρίσεις, πιστεύετε ότι στο εξωτερικό τα ΜΜΕ βοηθούν σε μεγαλύτερο βαθμό το άθλημα στις χώρες τους;

Είναι σίγουρο πως πλην μερικών εξαιρέσεων τα ΜΜΕ δεν πρόβαλαν όσο έχουν χρέος να κάνουν το τρίαθλο όπως και τα περισσότερα μη δημοφιλή αθλήματα. Αυτό είναι κι ένα γενικότερο πρόβλημα του ελληνικού αθλητικού υδροκεφαλισμού.

Βλέπουμε στο ποδόσφαιρο και το μπάσκετ να μην υπάρχουν χώροι για να  φιλοξενήσουν τα παιδιά και τα υπόλοιπα αθλήματα να ψυχορραγούν.  Πότε προβλήθηκε η προσπάθεια αθλητών από μικρότερα αθλήματα; Ελάχιστες φορές και για πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Έτσι είναι φυσικό τα νέα παιδιά να μην παίρνουν ερεθίσματα από ¨ολόκληρο τον κήπο του αθλητισμού παρά μόνο από ένα παρτέρι¨. Αν δεν αλλάξει αυτό δεν θα έχουμε μαζική εισροή νέων στα ερασιτεχνικά αθλήματα.

Στις άλλες χώρες φυσικά αυτό δεν συμβαίνει και προβάλλουν πολύ περισσότερο τους καλούς τους αθλητές οι οποίοι παίζουν λογικά και τον ρόλο του πρότυπου για τους νέους. Πρότυπο δεν είναι μόνο αυτός που κερδίζει το Ολυμπιακό μετάλλιο, αλλά και αυτός που είναι οικογενειάρχης 40+ χρονών με συμμετοχή σε 3-4 Ολυμπιάδες, εργάζεται, προσφέρει με τις γνώσεις του σε πολλούς τομείς για το άθλημα του και συμμετέχει και στους Ολυμπιακούς.

Αυτός είναι πρότυπο για τα νέα παιδιά και σας λέω μετά βεβαιότητας ότι ευτυχώς έχουμε πολλούς τέτοιους αθλητές στην χώρα μας.  Αυτούς, μαζί με τα ταλέντα και τις διακρίσεις πρέπει να προβάλετε εσείς τα ΜΜΕ ώστε να δώσετε όραμα στα νέα παιδιά.

Πως βλέπετε το μέλλον του τριάθλου;

Πιστεύω πως τελικά το Τρίαθλο παρά τις δύσκολες συγκυρίες που περνάμε, βρίσκεται σε μια τροχιά ανόδου κυρίως έχοντας αποδοχή στη βάση του φίλαθλου κοινού και των αγνών φιλάθλων- αθλητών. Η αύξηση σε αγώνες και αθλητές από ιδιωτικές κυρίως οργανώσεις είναι ένα πολύ μεγάλο βήμα για την ανάπτυξη και την διάδοση του αθλήματος.

Τέλος θα θέλαμε να πείτε δυο λόγια για την προσπάθεια που κάνει το OTHER SPORTS NEWS προκειμένου να προβάλει αλλά και να σταθεί δίπλα στους αθλητές οι οποίοι συμμετέχουν σε αθλήματα τα οποία-κακώς-δεν είναι διαδεδομένα στη χώρα μας.

Η δική σας συμβολή ως ενός καθαρά ΑΘΛΗΤΙΚΟΥ ειδησεογραφικού site στην προβολή των μην διαδεδομένων αθλημάτων είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται ώστε να βοηθήσει να αναπτυχθεί συνολικά ο αθλητισμός στην Ελλάδα.  

Αυτό βέβαια το δείχνετε έμπρακτά στο OTHER SPORTS NEWS, κάνοντας κατανοητό ότι σκοπός σας είναι να προβάλλετε όλα τα αθλήματα και χαίρομαι ιδιαίτερα με αυτό γιατί δείχνετε και τους άλλους δρόμους εκτός των πεπατημένων.